મારા વિષે કશુંય મને યાદ ક્યાં હતું ?
ભૂલી શકાય એ રીતે ભૂલી ગયો તને.
-શ્યામ સાધુ
કાં તો તું હસી પડીશ કે કાં તો પછી રડીશ,
સાંભળજે કાન દૈને તું મારી જરી કથા.
-શેખાદમ આબુવાલા
ચાલો ચાલો ખુદને મળી એ,
દર્પણ માં થી બહાર નીકળીએ.
-અરવિંદ ભટ્ટ
ચોપાસ ગુલાબો તણી ભીની સુવાસ છે,
નક્કી અહીં જ ક્યાંક તમારો વાસ છે.
-રશીદ મીર
મેં તો વિયોગ રાત માં કલ્પી મિલનની ઘડી,
આખરે તો દિલ હતું – બહેલાવવું પડ્યું.
-સૈફ પાલનપુરી
મહેકશે માટી ફરીથી પ્રીતની,
તને યુદ્વમાં ક્યાં પરાજય ગમે છે ?
એણેય દીધું ઠોકરે મારા સ્વમાનને,
મહોબત નાં જગતમાં તો આ એક અદનો શિરસ્તો છે,
જુઓ તો આપણી વચ્ચે છે અંતર એટલું કેવળ,
તમારી યાદમાં ફૂલોથી અદકું હાસ્ય વેર્યું છે,
પાંપણ ઝૂકી ગઇ એ શરણાગતિ નથી,
શી સૂર્યતારા સમ તારી શકિત
તમને જોવાથી સરિતાઓ ને વહેતાં આવડયું,
સમયની લાજ રાખી ઘડીભર તો તમે આવો,
ફૂલના રસથી પ્યાલા ભરી એ
પ્રેમ ઇર્ષાથી પર ક્યાંય હોતો નથી,
તરસ ભલેને જાય તણાતી શ્રાવણની હેલીમાં,
આ કસક હૈયે અમસ્તી હોય નૈં,
હૈયું તો કહ્યા કરશે ‘લાગણી વહાલી છે’,
મૌનમાં ક્યારેક વાતો કંઇક સુણાવી જાઉં છું,
તમારા પ્રતાપે પ્રકાશે છે પૂનમ,
કિસ્મત માં કોઇના, કદી એવી ન પ્રીત હો,
વાટ જોવામાં વિતાવ્યાં મેં તો વરસોનાં વરસ,
કોઇ ઘટના બને એ જરૂરી નથી,
નેણથી થોડી ઘણી જો થાય તો,
ચાંદ શો ચહેરો નજરમાં છે, તમે તે રાત હો,
મીઠી મૂંઝવણ હતી હોઠ તો ચૂપ હતા,
સદા મહેક દીઠી સુવાસિત હ્રદય માં,
નજર માં આપ વિના કોઇ પણ નથી બીજું,
તને જોવા ઘણીય વાર મુજને
કલેજે ખેલની ભમ્મર કટારી યાદ આવે છે,
ત્યારથી મેળાપ બંને નો કદી થાતો નથી,
પ્રેમ નું દુઃખ ભલે ને જાહેર ,
થૈ વધુ સુંદર પ્રસરતાં એના મુખ પર ચાંદની,
સમય ની લાજ રાખી ઘડીભર તો તમે આવો,
મહોબ્બતમાં અને વહેવાર માં એક જ તફાવત છે,
હો ખુલ્લી આંખ સામે તમે, બંધ આંખે સ્વપ્ન,
હોઠ પર તો તારે માટે મૌનનાં તાળાં હતાં,
નહિ તો સિતારા હોય નહીં આટલા આટલા
વાદળોમાં વીજળી જેવી બળે છે જિંદગી,
આવ સામે તો તને હું પ્રેમની દેવી કહું,
હું ઘરબાર ભૂલ્યો પરિવાર ભૂલ્યો,
તું નહીં હો તો જગત આખું જ ભ્રમણા લાગશે,
તમને જોવાથી સરોવરમાં કમળ ખીલી શક્યાં,
તમને જોયાં તો હ્રદયનું હેત રેલાઇ ગયું,
આવો બિરાજો, આવો હ્રદય માં
તમારાથી નથી યે કાંઇ પણ મુજને લગન જેવું
પ્રેમનો પંથ આમ ટૂંકો છે,
તમારી આંખ પરબડી હો લીમડા હેઠળ,
કિસ્મતમાં કોઇ ના, કદી એવી ન પ્રીત હો,
તમે ના પારખી શકશો, અમારાં દર્દ એવાં છે,
ઉધાડાં દ્વાર રાખીને, સતત જાગ્યા કરું છું હું,
તમને ભૂલી જવાના પ્રયત્નોમાં આજકાલ
તમે ન કામ માં આવો તો કામ માંથી જઇશ,
મને આ તારી અધબીડેલી આંખો માં સમાવી લે,
કાંટાઓને દર્દ છે છાનું, એ હું જાણું,
યારી ગુલામી શું કરું ત્હારી ? સનમ,
તમે જ યાદ અપાવ્યાં મને સ્મરણ જૂનાં,
હજાર વાત કરે આંખ, હોઠ કંઇ ન કહે,
તમે એકવાર જેને રાત દઇ જાઓ છો જીવન માં,
પ્રેમ છે એની શરૂઆત ગમે ત્યાંથી કરો,
હોત નહિ તો એ બધા અંધકારમાં જીવતા ગરીબ,
આ દર્દ મહોબતનું જે હરગિઝ નથી મટતું,
પ્રેમ એક જ છે, પ્રસંગો જૂજવાં દેખાય છે,
આ ગગનમાં ચાંદથી તારું બનાવું અંગ હું,
લેવું પડે છે જીભનું ય કામ આંખથી,
મજા ખરી એ મિલન તણી છે
‘ગની’ દુનિયાની સાથે ચાલવામાં પ્રશ્ર્ન છે દિલનો,
પ્રેમાળ દિલ એવું કે આવે બધાં યાદ
આ શું સતત ભય રહે તૂટી જશે સંબંધ,
તારા વિરહમાં રાતે નથી પાંપણો મળી,
ના, એવું દર્દ હોય મોહબ્બત સિવાય, ના
તું નથી પાસે પછી તારી છબીને શું કરું ?
જીવનના બાગ માં મારા, કોઇ કાંટા નહીં મળશે,
જાણે જોયો ન હોય તે રીતે તું ચાલી ગઇ,
દર્દ એવું કે કોઇ ના જાણે,
સુમન જેવા તમે અને દિલ હતું મારું ચમન જેવું,
તમને જોયાં હોત ના તો હોત હું દૂષણ સમો,
સલામત રહે સ્વપ્ન નિદ્રાના ખોળે,
તમે પણ બે ધડી માટે જ આવો,
ઝાંઝવાનાં નીર નો આધાર લઇને શું કરું?
જોયું પગેરું કાઢી મહોબત નું આજ તો,
અશ્રુની રડતી સૂરતમાં
તારી પ્રીતિનો સુગંધી સંગ બીજાને મળ્યો,
કારણ વિના હરીફ જે મારો બની ગયો,
સદા મહેક દીઠી સુવાસિત હ્રદયમાં,
તમારી યાદમાં ફૂલોથી અદકું હાસ્ય વેર્યું છે,
અપમાન કરી ઓચિંતા મહેફિલથી ઉઠાડી દેનારા,
તમને જોયાં હોત ના તો હોત હું દૂષણ સમો,
દીવા સમું જો યાદ હોય તો ઝળહળી શકું,
તું લાખ ઇચ્છે તોય ના પથ્થર થઇ શકું,
આંખ થી આંખ લડી બેઠી, કશી વાત વગર,
ક્યાં સુધી ઇચ્છા લઇ જવી એ પણ કહો તમે,
ભવરણ માં ચોતરફ તમે મૃગજળ તો ચીતરો,
ઝરણું તો દાનમાં હું કદી માગતો નથી,
હજાર સુખનાં જૂઠાં સ્વપ્ના માં જીવું છું હું,
ન તો કંપ છે ધરાનો, ન તો હું ડગી ગયો છું,
કોઇ ને ઝંખે છે કાયમ, બહુ ઉદાસ છે રાત,
હતી જ્યાં વસ્લની ખ્વાહિશ, મળ્યું ત્યાં ઝેર નું પ્યાલું,
દરિયો રહી ગયો ને કિનારો નથી રહ્યો,
પ્રતીક્ષા છે, પંથે નજર છે ને હું છું,
નજર મેળવીશું અને ખોવાઇ જાશું,
પૂરી શક્યું ના કોઇ પણ, તારા ગયા પછી,
કાળજે કાંટો બને એ હાર લઇને શું કરું ?
“કેમ ચાલે છે?” “બધું સારું છે” કરી છૂટાં પડયાં,
શબ્દોમાં તારા પ્રશ્ર્ન નો ના કંઇ જવાબ છે,
પ્રણય ની સર્વથી પહેલી કહાણી થઇ ગઇ આંખો,
હમદર્દ બની જાય જરા સાથમાં આવે,
તારા સિવાય કોઇ બીજી પર નજર ઠરી નહીં,
જે અંધ જાણે છે પ્રેમને તે આ વાત નહીં સમજી જ શકે,
કોઇ ઉપર દિલ કોઇ ઉપર આંખડી છે,
લૂંટી ગઇ જે ચાર ઘડીના પ્રવાસમાં,
દીવાનગી જ સત્યનો સાચો પ્રચાર છે,
મહોબત ની ધરા ઉપર પગ મૂક્યો ત્યારે ખબર નહોતી,
છે ચાહતની બલિહારી અજબ, હું એક જ ઉત્તર શોધું છું,
તમારા સુંવાળા અધરની આ લાલી,
વ્હાલસોયી હતી આપણી વેદના,
દૂરતા આવી રહી છે આપણા સંબંધમાં,
કસુંબલ આંખડીના કસબની વાત શી કરવી,
વાત મારી નીકળી તો હશે,
એક પડછાયો પીધો તેનો નશો છે લોહીમાં,
છો આપ ફરી બેઠાં મુજથી એમાંય વિધિનો ભેદ હશે,
લેવા ગયો જો પ્રેમ તો વહેવાર પણ ગયો,
બંધ દરવાજે ટકોરા મારતાં તારાં સ્મરણ,
ઊતરી ગયાં છો આપ નજર થી હ્રદય સુધી,
ભરોસો ન કરજે કદી ફૂલનો તું,
ઘટમાં શિવ, નજરમાં સુંદર, મનમાં સત્યનું અક્ષય ઠામ,
સ્નેહને સીમા ન હો તો સાથ છૂટી જાય છે,
તારા વિના તો કોણ દિલાસો દિયે મને ?
તારી આંખોને ઇશારે મારી એકલતા ટળી,
શાયરો પણ તમને જોઇને ગઝલ સર્જી શક્યા,
તમારી દુશ્મની નું શું કહેવું!
ઝાડ પર જ્યારથી એક પંછીએ માળો વિખેરી દીધો,
તમને જોયાં એટલે મારી નઝમ બનતી ગઇ,
કોઇ ઉપર દિલ કોઇ ઉપર આંખડી છે,
બહું સુંદર છે નકશીકામ જખમોનું હ્રદય ઉપર,
આ કલમ ક્યાં છે? છે મારા શ્વાસની પીંછી પ્રિયે,
જે સંકળાય અહીં તારી યાદની સાથે,
સમય ચાલ્યો ગયો જ્યારે અમે મૃગજળ પીતા’તા
કશુંય કહેવું નથી સૂર્ય કે સવાર વિષે,
મુંઝાઇ જઇશ હું, મને રસ્તા ના બતાવો,
દિલ તમોને આપતાં આપી દીધું,
દીપક બિચારો થાકી છેવટ બુઝાઇ ગયો,
મીઠા તમારા પ્રેમના પત્રો સમય જતાં,
પહેલાં પવન માં હતી ક્યાં આટલી મહેક,
ચાલ જીવ, એની ગલીમાં ફરતાં જરા જઇ આવીએ,
હે પરવશ પ્રેમ, શું એવો પ્રસંગ એક વાર ના આવે ?
ભૂલી ગયો છું એમ તો દુનિયાનામ ઘર તમામ,
નથી ઝંખના મારી ગમતી જો તમને,
કોઇ મારું થશે એવી હજી શ્રદ્વા છે હૈયામાં,
સૂર્ય પણ તમને જ જોવાને નીકળતો હોય છે,
હજી આંખમાં જાણે ફરકે છે કોઇ,
ફરીથી દોસ્તી કરવી નથી મગર પૂછું,
હવે નૌકા તો શું, આગળ નથી વધતા વિચારો પણ,
પૂછો ના મને એમ કે હું છું તો કેમ છું ?
મારા જવાની સાંજ તને યાદ તો હશે,
એકાદ હો તો એને છુપાવી શકું ‘મરીઝ’
અકળાઇ જાઉં એવા અબોલા ના રાખ તું,
આ જખમ ઉપર તો કોઇ નામ નથી,
સળગતો શબ્દ પણ પીંખાયલા પરિવાર જેવો છું,
મથું છું ભૂલવા પણ વાત એ ભૂલી નથી શકતો,
પત્ર મૂકી દઇશ હું પંખીની રાતી ચાંચમાં,
તારાં તમામ રૂપ મને તો પસંદ છે,
તમારાં આજ અહીં પગલાં થવાનાં,
હજી પણ દર્દ થઇને આપની યાદી સતાવે છે,
સંજોગ સમય ને સ્થિતિ સર્વ છે છતાં,
તારાથી ચે વિશેષ, છતાં પામવા તને ,
ન આવે નીંદ ગયાં એવું ખ્વાબ આપીને,
ડંખે છે દિલ ને કેવી એક અક્ષર કહ્યા વિના,
જ્યાં સુધી નહોતા તમે, ખુદ ઝાંઝવાં તરસ્યા હતાં,
પથ્થરો ફાડીને ઝરણાં નીકળતાં થઇ ગયાં,
હતા એય દિવસો હતી એય રાતો,
તમે એક વાર જેને રાત દઇ જાઓ છો જીવનમાં,
કોઇ ના કાંઠા કિનારા, કોઇની છે આ નદી
કોઇ નાં પગલાં થયાં એ કોની એંધાણી થઇ ?
જીવું છું આમ ને શું કામ છું હું ?
સૂર્ય પેઠે ઊગવું મંજૂર છે
આ બધું જે છે સમયનો ખેલ છે
આગવું અસ્તિત્વ મારું તમને હું અર્પણ કરું,
દીપ જેવાં આ નયન ની રોશની મારી નથી,
તમે એકાંત સમજી પાસે આવીને ઊભા છો પણ
હાથ શું આવી તારી ગલી,
અગર ખંજર જિગર માં છો તમે આ ભોંકનારા,
આવી હતી બહાર કદી ઘરને આંગણે,
તમને જોયાં તો બગીચા ની હવા બદલાઇ ગઇ,
ચાલ વરસાદ ની મોસમ છે, વરસતાં જઇએ,
જે જલાવે જાત, એ ધબકાર લઇને શું કરું ?
સળગતો શબ્દ પણ પીંખાયેલા પરિવાર જેવો છે,
સનમ હવે આ જમાનામાં કોઇ ભય કેવો?
અમારા દિલમાં વસવા આપને પરવાનગી કેવી?
કેવાં જાલિમ છો કે મુજને દિવસભર સતાવો છો,
તારી છાયાનો ફકત અંધકાર લઇ ને શું કરું ?
આ મારું મૌન જોઇ ને ભૂલો ના દોસ્તો,
કિસ્મતમાં કોઇ ના, કદી એવી પ્રીત ન હો,
અમારા પ્રેમ ના પત્રોની લાજ રહી જાએ,
ન આવે નિંદ ગયા એવું ખ્વાબ આપીને,
આ મુહોબ્બત છે કે એની દયા, કહેતા નથી,
ઉતરી ગયાં છો આપ નજરથી હ્ર્દય સુધી,
મેં એનો પ્રેમ ચાહ્યો બહુ સાદી રીતથી,
જમાનાની મરજીનો આદર કરીશું,
ચંદ્ર જોઇ તમને પામે છે પોતાનો ઉજાસ,
સાથે મળીને સ્વપ્નામાં બાંધેલ એક મહેલ,
લઇ શોધ મારી જ્યારે જગત નીકળ્યું હશે,
સપના રુપે ય આપ ન આવો નજર સુધી,
દિવસો વીતેલા આવશે ફરી આશ દિલને ના રહી,
તારા વિરહ માં ફૂલ જે ખીલ્યાં નથી હજી,
વાત સાચી હોય તો કહી દો, ના રહો ભારમાં,
તમારાં આજ અહીં પગલાં થવાનાં,
તને જોયા કરું છું પણ મિલનમોકા નથી મળતા,
હાલ-બેહાલ થયો તારી જુદાઇ માં હું,
તમારી ને અમારી પ્રીત વચ્ચે એ જ છે અંતર,
પ્રણય માં જિંદગી વીતી ગઇ છે, ને વીતી જાશે,
ક્યારનો સંબંધ બેઉને થતો,
ઉદાસી આ સૂરજ ની આંખે ચઢી છે,
પ્યારું તજીને પ્યાર કોઇ આદરે છેલ્લી સફર,
હવે પલક થી કદી આંસુઓ નહીં ટપકે,
મિલન ના કોલ વિના રાહ એની જોવી,
હોય ના કાંઇ ખુલાસા
આ શું કે આખા દિલ માં તમારું જ દર્દ હો,
મહેકે ન આમ મારું આંગણ અવાવરું,
તારી તસવીર તો બેઠી છે અબોલા લઇને,
દુઃખ પ્રીતનું જ્યાં ત્યાં ગાવું શું ?
મારા વિના કહો મને, એને સંઘરશે કોણ,
તમને જોયાં એટલે સૌ ફૂલ છે આ બાગ માં,
ફૂલો એ કેમ જાણી હશે આપણી કથા ?
પાસે ગયા તો એમને ખુશ્બૂ જ ના મળી,
પ્રેમ ને કારણ આજ લગી મેં,
ચાલ, સંબંધોનું કોઇ કોણ-માપક શોધીએ,
આ રસ્તે આવવાની ઉતાવળ કરો નહીં,
ભૂલી શકાય એ રીતે ભૂલી ગયો તને.
-શ્યામ સાધુ
કાં તો તું હસી પડીશ કે કાં તો પછી રડીશ,
સાંભળજે કાન દૈને તું મારી જરી કથા.
-શેખાદમ આબુવાલા
ચાલો ચાલો ખુદને મળી એ,
દર્પણ માં થી બહાર નીકળીએ.
-અરવિંદ ભટ્ટ
ચોપાસ ગુલાબો તણી ભીની સુવાસ છે,
નક્કી અહીં જ ક્યાંક તમારો વાસ છે.
-રશીદ મીર
મેં તો વિયોગ રાત માં કલ્પી મિલનની ઘડી,
આખરે તો દિલ હતું – બહેલાવવું પડ્યું.
-સૈફ પાલનપુરી
0 comments: